İplikler:
İplikler Emilir ve Emilemeyen olarak ikiye ayrılırlar. Emilebilirler süturlar doku içerisinde absorbe edilme özelliğine sahip olan süturlardır.

İpliğin cinsine göre emilme süresi değişir.

İplikler için ikinci ayrım ise monofilaman ve multifilaman olmalarıdır. Monofilaman iplikler tek iplik içerirken multifilamanlar ise çok iplikçik içerirler. Multifilaman ile yapılan işlemler daha sağlam olur ve kolay çözülmezler. Ancak doku reaksiyonları oluşturma ihtimalleri daha fazladır.

İplerin çapları ve gerginliğe dayanıklıkları standardize edilmiştir.

Emilebilir İplikler:

Günümüzde artık daha az doku reaksiyonuna neden olan ve kullanım kolaylığı sağlayan sentetik polimer yapılı süturlar kullanılmaktadır. En sık kullanılanlardan biri glikolik asit polimeridir

Emilemeyen iplikler:

Multifilaman yapısı olan ipek, eskilerden beri en çok kullanılan iplik türüdür. İpek sütur kolayca eğilip bükülebilir. Doku geçişleri oldukça iyidir. Ancak fazla doku reaksiyonu yaratır. Ne kadar emilmediği düşünülse de bir sene içinde ortalama %50 oranında gerginlik kaybederler.

Günümüzde teknolojinin gelişmesiyle sentetik materyaller gelişmiştir. Bunlardan birisi de naylondur. Monofilaman yapıdaki naylon süturlar dokularda minimal reaksiyonlar yaratır.

Mavi boyalı olduklarından dolayı görünümü oldukça kolaydır.